Opvang van je kind volgens de visie van Emmi Pikler
Binnen IRIS Opvang voelen we veel voor de visie van Emmi Pikler (1902-1984). Zij was een Hongaarse pedagoge en kinderarts met een eigen kijk op jonge kinderen. Die ontwikkelen zich volgens Pikler het best als ze zelfstandig, op eigen initiatief en in hun eigen tempo zichzelf en hun wereld mogen ontdekken. Pikler begeleidde ouders in de omgang met hun kind, schreef artikelen, maakte video’s en opende een kindertehuis waar ze jarenlang werkte en scholing verzorgde. Vandaag de dag deelt de Pikler Stichting op veel plekken in de wereld haar gedachtegoed. De pedagogisch medewerkers in de kinderdagopvang van IRIS hebben allemaal een uitgebreide Piklerbabytraining gevolgd.

Jonge kinderen kunnen al zoveel
Pikler ging ervan uit dat elk kind in de basis competent is. Baby’s zijn natuurlijk nog van ons afhankelijk voor hun verzorging, maar tegelijkertijd hebben zij zelf al zo veel mogelijkheden. Een baby is nieuwsgierig, wil graag dingen leren en kan al zelf contact maken. En: een baby kan zichzelf veel leren, als je hem daarin ondersteunt. Daarbij is allereerst een aandachtige en respectvolle verzorging belangrijk. Want als een kind zich geborgen én gezien voelt, heeft het interesse en energie om zichzelf en de omgeving te verkennen.

Lekker vrij bewegen
Ook belangrijk voor Pikler: het ontwikkelen van een harmonieuze beweging. Een baby kan in een box bijvoorbeeld veel beter bewegen dan in een wipstoel. Daarom gebruiken wij die wipstoel op de opvang zo min mogelijk. Het is overigens mooi om te zien hoe baby’s hun bewegingen eindeloos herhalen, net zo lang totdat ze zich deze helemaal eigen hebben gemaakt. Er gebeurt veel in die kleine hersenen, als een baby hiermee aan het oefenen is. Mag dit op eigen initiatief en in het eigen tempo, zonder ingrijpen van buitenaf, dan ervaart het kind succes en ziet het bewegen als positief.

Wij praten met jou én je kind
Geheel in de geest van Pikler: zodra een kind op de opvang komt, nemen we uitgebreid de tijd om te horen hoe het met hem of haar gaat. Heeft je baby goed geslapen en lekker gedronken? Hoe zit je dreumes in zijn of haar vel? En naast dat we met de ouders/verzorgers praten, praten we op de opvang ook veel tegen het kind zelf. We vertellen wat we gaan doen, volgen het kind in waar het naar kijkt, benoemen de dingen die we zien: ‘ik zie je lachen’, ‘wat zie jij daar voor moois?’, ‘oh, je ziet het licht op de muur, mooi is dat hè, allemaal kleuren.’

Kijken en contact maken
Lichaamscontact geeft baby’s een veilig gevoel, daarom dragen we hen veel. Als een kind het fijn vindt, geven we naast de fles ook het fruit en eventueel een broodje op schoot. Hierbij maken we steeds contact met de baby; we kijken goed naar hem of haar en naar wat het kind laat zien. Dat ‘goed kijken’ doen we altijd, welke leeftijd je zoon of dochter ook heeft. Hoe komt het kind de ruimte binnen? Wat heeft het nodig? We zorgen ervoor dat er verschillende materialen klaarstaan, zodat het kind fijn kan gaan spelen, naar eigen inzicht.

Uitgaan van het kunnen
Net als Pikler gaan wij uit van de competentie van kinderen. Om die reden veranderen wij regelmatig dingen die vanzelfsprekend lijken in de kinderopvang. Een voorbeeld: kinderen drinken bij ons sinds een aantal maanden uit porseleinen bekers. De eerste keer was het prachtig om te zien hoe voorzichtig de kinderen waren met het servies en hoe trots ze waren dat ze dit konden gebruiken. Op zo’n zelfde manier gaan we ook om met hun zelfstandigheid. We leren kinderen hoe ze zelf gemakkelijk hun jas aan en uit kunnen doen. En we geven kinderen opdrachten op hun eigen ontwikkelingsniveau. Kinderen krijgen zo steeds meer zicht op wat ze zelf al kunnen. Fantastisch om te zien én goed voor hun zelfvertrouwen.